Een hart onder de riem voor alle mantelzorgers: het lied ‘Herinnering’ van Janneke Jager
In België lijden 200.000 mensen aan een vorm van dementie. De meesten van hen wonen nog thuis en vallen terug op mantelzorgers. Om hen een hart onder de riem te steken maakte Janneke Jager ‘Herinnering’, met een zeer aangrijpende tekst met zinnen als:
Ze hoopt maar dat hij haar herkent
zoals vanouds, slechts één moment
dus neemt ze foto’s voor hem mee
en als ze zingt dan doet hij zachtjes mee
“Ik hoop dat het een troost kan zijn voor velen”, schreef Janneke ons.
Herinnering
Janneke Jager april 2021
Zelfs de sleutel voelt hier zwaar, daar zit hij, broos in z’n peignoir
het leven als gevangenis, in dit huis dat al geen thuis meer is
Al snapt ze soms niet wat hij zegt, ze ziet z’n angst, zo groot en echt
Bang voor het monster in z’n hoofd, dat meedogenloos de lichten dooft
Ze hoopt maar dat hij haar herkent
zoals vanouds, slechts één moment
dus neemt ze foto’s voor hem mee
en als ze zingt dan doet hij zachtjes mee
Want wat als hij haar niet herkent
Is dat een leegte die ooit went
een eind aan hun geschiedenis – als de herinnering verdwenen is
En telkens weer diezelfde vraag: gaan we naar huis, komt mam vandaag?
Alleen met dat wat hij zich verbeeldt – een grammofoon die steeds hetzelfde speelt
En soms dan wordt hij even kwaad, omdat zijn ik hem weer verraadt
zijn spiegelbeeld geeft hem wel weer, maar hij is allang zichzelf niet meer
Hij weet niet of hij haar wel kent
totale vreemden, één moment
opeens zijn al zijn woorden zoek
hij schaamt zich voor zijn natte broek
Wie is die vrouw die hij niet kent
haar vertrouwdheid is hem onbekend
vervreemd van hun geschiedenis – nu de herinnering verdwenen is
Soms is hij zo onhandelbaar, brengt hij zichzelf weer in gevaar
juist dan valt alle hulp verkeerd, wordt hij driftig, gefrustreerd
haar goedbedoeldheid maakt hem boos, ze kan niks doen en voelt zich machteloos
Want ze weet: hij doet het niet expres
Het is geen straf en ook geen les
Dus neemt ze kleren voor hem mee
Wast ze z’n haar en maakt zijn thee
want nee: hij doet het niet expres
Het is geen straf en ook geen les
Ritst ze zijn jas dicht tegen kou en denkt:
je kent me niet, maar ik ben je vrouw
In opdracht van Vilans schreef Janneke Jager een lied over (de gevolgen van) dementie/alzheimer voor de omgeving. De muziek is van Bas Bons.